πρωτεϊνόκοκκος

ο, Ν

βοτ. συν. στον πληθ. οι πρωτεϊνόκοκκοι

έγκλειστα τού κυτταροπλάσματος που σχηματίζονται, κυρίως, στα κύτταρα τών σπερμάτων ή άλλων αποταμιευτικών οργάνων από τη συσσώρευση αποταμιευτικών πρωτεϊνών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτεΐνη + κόκκος. Η λ. στον πληθ. πρωτεϊνόκοκκοι, μαρτυρείται από το 1885 στον Σπ. Μηλιαράκη].